الف - آداب شب زفاف كه عبارت است از :
1- ابتدا عروس و داماد وضو بگيرند.
2- تكبير گفتن در شب زفاف
برخلاف مراسم جاهليت - كه متأسفانه عده اي در عصر ما به بعضي از آنها گرفتاراند و شب زفاف را به بي عفتي و بي غيرتي و گناه ميگذرانند - در اسلام ، نخستين حركت سازنده زندگي مشترك ، با شعار «تكبير» آغاز مي گردد .
3- خواندن دو ركعت نماز در شب زفاف ؛
خواندن اين نماز در شب زفاف، با حال خضوع و خشوع و دعاي ذيل در سرنوشت عروس و داماد بسيار مؤثر است: خدايا الفت و مودت و رضايت زن را نسبت به من و رضايت مرا نسبت به او، بر من ارزاني دار و ميان ما را به بهترين وجه مجتمع نما و نيكوترين الفت را به ما عطا كن، همانا تو حلال را دوست مي داري و حرام را زشت مي شماري».
4- خواندن دعا و نيايش، كه بعد از خواندن نماز زفاف صورت مي گيرد.
5- دست گذاشتن داماد بر پيشاني عروس ؛
پس از ورود عروس به حجله ، داماد در حالي كه رو به قبله مي ايستد، دست خويش را بر پيشاني عروس بگذارد و براي خود و عروس و اولاد آيندهشان ، چنين دعا كند: خدايا اين زن را به امانت از تو گرفتم و با كلمات تو او را حلال كردم، اگر از اين زن فرزندي براي من مقرر فرمودي او را پربركت و پارسا قرار ده و براي شيطان در او بهرهاي قرار مده».
ب - آداب عمومي ( مستحبات) زناشويي:
1- گرفتن وضو
2- گفتن بسم اللّه
3- در هنگام جماع تعجيل نكند و زن را براي آن آماده كند تا او هم كاملاً لذت ببرد.
4- جماع در شبهاي دوشنبه، سه شنبه، پنج شنبه يا جمعه باشد.
5- هنگام جماع با زن ملاعبه و بازي كند تا او كاملاً آماده شود.
6- جماع را وقتي انجام دهد كه زن ميل دارد.
7- بهتر است نزديكي در اول شب نباشد ، بلكه ساعاتي بعد از خوردن شام باشد ، زيرا معده پر است و نزديكي موجب قولنج و فلج و چكيدن بول و فتق و ضعف بينايي و برخي بيماري هاي ديگر مي شود.
امام رضا(ع) فرمود اين عمل را در آخر شب انجام دهيد. زيرا براي بدن صالح تر و مايه اميد بيش تر و ذكاوت بيش تر براي فرزندي كه به دنيا مي آيد ، مي باشد. (سفينه البحار ، ج 1، ص 181)